Acerwulus -

miseczkowata podkładka złożona z mocno splecionych grzybni. Z podkładki wyrastają palisadowo ułożone trzonki konidialne (konidiofory) z zarodnikami konidialnymi (mitospory). Acerwulus jest owocnikiem stadium mitomorficznego grzybów mitosporowych  niektórych przedstawicieli gromady Ascomycota.

Albinizm -

całkowity brak barwnika z powodu zaburzeń genetycznych.

Amyloidalny -

barwiący się na purpurowo lub niebieskozielono w odczynniku Melzera, tj. mieszaninie jodyny, jodku potasu i wodzianu chloru (J+).

Anastomoza -

zjednoczenie się grzybni umożliwiające komunikacje ich zawartości.

Anizogamia -

łączenie się gamet ruchomych, zróżnicowanych morfologicznie w procesie gametogamii.

Annelloidyczne, zarodniki -

zarodniki konidialne tworzone sukcesywnie na wierzchołku komórki zarodnikotwórczej trzonka stale i nieznacznie się wydłużającym; po odpadnięciu zarodnika na trzonku pozostaje dobrze widoczny pierścień.

Anteridium -

plemnia, gametangium męskie grzybów, np. z gromad Oomycota i Ascomycota.

Apikalny, aparat -

aparat aktywnego wysiewania zarodników workowych umieszczony na szczycie worków bitunikowych.

Aplanogamia -

łączenie się gamet nieruchomych w procesie gametogamii.

Aplerotyczna, oospora -

oospora zajmująca <60% objętości oogonium.

Apotecjum -

mały lub duży kubkowaty lub miseczkowaty owocnik grzybów z gromady Ascomycota, który na dnie tworzy warstwę palisadowo ułożonych worków.

Appressorium -

przycistka, nabrzmiały fragment strzępki, którym grzyb przytwierdza się do podłoża w początkowej fazie infekcji i z którego następnie wyrasta strzępka infekcyjna wnikająca do tkanek rośliny.

Arbuskule -

krzaczasto rozgałęzione strzępki arbuskularnych grzybów mikoryzowych; miejsce dwustronnej wymiany metabolitów między grzybem i rośliną.

Askogamia -

proces płciowy, w którym następuje przekazanie protoplastu z jądrami z plemni do lęgni (askogonu) ze skutkiem wytworzenia par jąder sprzężonych.

Askogon -

lęgnia, żeńskie gametangium grzybów z gromady Ascomycota.

Askokarp -

owocnik zawierający worki.

Askospora -

mejospora powstająca w worku.

Askostroma -

stromatyczny utwór zbudowany z haploidalnej grzybni; w nim odbywa się proces płciowy i tworzą się worki grzybów z gromady Ascomycota.

Atrofia -

marszczenie się struktur bez gnicia.

Autogamia -

tworzenie się jąder w coenocytycznych (bezprzegrodowych) komórkach grzybni niektórych workowców, w blastosporach niektórych przedstawicieli Taphrinales i w zarodnikach podstawkowych po mejozie jąder u niektórych przedstawicieli Basidiomycota.

Azygospora -

zygospora powstająca partenogenetycznie.

Basidiole -

sterylne składowe hymenium niektórych przedstawicieli Basidiomycota; przypominają niedojrzałe podstawki.

Basidioma -

owocniki zawierające zarodniki podstawkowe tworzone na podstawkach.

Basidiospory -

cztery, rzadko dwie mejospory powstające na podstawce (basidium) po kariogamii i mejozie.

Basidium (podstawka) -

buławkowata komórka grzybów z gromady Basidiomycota, w której zachodzi mejoza.

Bazypetalny, wzrost konidiów -

sposób tworzenia konidiów w łańcuszkach, w których najmłodszy zarodnik znajduje się u podstawy, a najstarszy na szczycie łańcuszka.

Bezwzględny, pasożyt -

organizm rozwijający się wyłącznie kosztem żywej rośliny.

Biała zgnilizna -

zgnilizna, w wyniku której drewno staje się białe lub żółte.

Biotrof -

patogen rozwijający się na żywych komórkach rośliny gospodarza.

Biotyp -

podgrupa w obrębie gatunku mająca jedną cechę lub kilka cech wspólnych.

Bitunikowy, worek -

worek z dwiema grubymi, zwykle rozdzielającymi się warstwami ściany.

Blastospora -

mitospora powstająca przez pączkowanie.

Brodawkowaty -

o powierzchni pokrytej brodawkami lub krótkimi, tępymi wyrostkami.

Brunatna zgnilizna -

zgnilizna, w wyniku której tkanki stają się brunatne.

Brunatnienie -

brązowe plamy na liściach i pędach.

Chlamidospora -

grubościenny zarodnik przetrwalnikowy, reprezentujący stadium mitomorficzne, powstający na szczycie lub wewnątrz grzybni.

Chloronemia -

brak chloroplastów.

Chloroza -

zanik chlorofilu; tkanki zwykle żółte lub białe.

Cysta -

grubościenna komórka utworzona po mejozie i kariogamii, która po skiełkowaniu tworzy zarodniki pływkowe.

Cysterny, komórki -

Cystospora -

otorbiony zarodnik pływkowy utworzony po opuszczeniu zarodni pływkowej; kiełkując tworzy nowy zarodnik pływkowy.

Czerwienienie -

nadmiar barwnika czerwonego lub purpurowego.

Defoliacja -

patologiczne zrzucanie liści.

Demicykliczna, rdza -

grzyb rdzawnikowy nie tworzący urediniospor.

Deuterogamia -

zapłodnienie askogonu (lęgni żeńskiej) przez jądro komórki mitomorficznej strzępki grzybni lub zarodnika konidialnego.

Dikariofaza -

faza sprzężonych jąder.

Dimityczny, sporofor -

sporofor złożony ze strzępek generatywnych i grubościennych strzępek szkieletowych.

Diplanetyczne, zarodniki pływkowe -

zarodniki pływkowe o dwóch morfologicznie zróżnicowanych postaciach.

Dolipora -

przegroda dikariotycznych grzybni przedstawicieli Basidiomycota z otworem otoczonym pierścieniem o ścianach prostych lub beczułkowato wygiętych.

Dwumianowa,    nazwa -

dwuczłonowa nazwa naukowa organizmu; pierwszy człon określa rodzaj, drugi zaś odnosi się do gatunku.

Dziurkowatość -

wystąpienie małych zapadniętych lub dziurawych powierzchni na organach rośliny.

Ecjospora -

zarodnik dikariotyczny powstający w ecjum.

Ecjum -

ognik stadium I. grzybów rdzawnikowych; zbudowany z grzybni dikariotycznej; o kształcie kielicha lub czary; wewnątrz tworzą się dikariotyczne ecjospory.

Ekscypulum -

zewnętrzna warstwa apotecjum.

Ekstramatrykalna, grzybnia -

grzybnia rozwijająca się na powierzchni lub na zewnątrz organów żywiciela.

Endobiotyczna, plecha -

plecha rozwijająca się wewnątrz żywego organizmu.

Endoderma -

najbardziej wewnętrzna, granicząca z okolnicą, warstwa komórek kory pierwotnej łodyg i korzeni.

Epiderma (skórka) -

pokrywająca organy roślin zewnętrzna warstwa komórek o ścianach celulozowych.

Etiolacja -

nadmierny wzrost i wrzecionowatość spowodowane niedoborem światła; tkanki są chlorotyczne.

Eukarpiczna plecha -

plecha z wyodrębnionym organem rozmnażania i częścią wegetatywną.

Fialida -

komórka zarodnikotwórcza z otwartym końcem, przez który wydobywają się konidia, często powstałe w łańcuszkach o bazypetalnym wzroście.

Fialospory -

zarodniki konidialne powstające z fialid.

Fisitunikowy, worek -

vide bitunikowy worek.

Floem (łyko) -

tkanka przewodząca rozprowadzająca po roślinie substancje organiczne wytworzone w liściach wskutek fotosyntezy; floem składa się z rurek sitowych, miękiszu i włókna; rurkom sitowym często towarzyszą tzw. komórki przyrurkowe.

Forma specjalna      (f. sp.) -

grupa biotypów gatunku patogenicznego mogąca infekować tylko rośliny określonego rodzaju lub gatunku.

Gametangiogamia -

kopulacja zróżnicowanych morfologicznie gametangiów żeńskich i męskich.

Gametangium -

organ, w którym tworzą się gamety.

Gametogamia -

połączenie się gamet męskich z gametami żeńskimi.

Gamety -

haploidalne komórki rozrodcze; zróżnicowane na komórki męskie i żeńskie, które po połączeniu tworzą diploidalną zygotę.

Gatunek -

jednostka taksonomiczna; grupa blisko spokrewnionych osobników o podobnych dziedziczących się cechach.

Gigantyzm -

nienaturalnie duża wielkość rośliny lub organu.

Golgiego, aparat -

zespół płaskich cystern zbudowanych z błon elementarnych, wewnątrz którego odbywa się synteza cukrów.

Grzybnia    (mycelium) -

skupienie strzępek tworzących ciało grzyba.

Grzyby -

eukariotyczne plechowce, pozbawione chlorofilu; wykorzystują organiczne związki węgla; żyją saprotroficznie lub pasożytniczo; mogą być przyczynami chorób.

Gumoza -

wydzielanie z porażonych tkanek substancji lepkich, gumowatych, jasno lub ciemno zabarwionych, przezroczystych lub mętnych.

Haustorium   (ssawka) -

wyspecjalizowany organ grzybów pasożytniczych utworzony z nabrzmiałej lub rozgałęzionej strzępki wrastającej do wnętrza komórki; przystosowany do czerpania składników pokarmowych i wody.

Heteromeryczna, trama -

trama składająca się z kulistych do owalnych komórek.

Heterotallizm -

proces płciowy z udziałem jąder i protoplastów plech należących do różnych typów kojarzeniowych.

Hiperelongacja -

nienormalne wydłużanie się roślin nie spowodowane światłem.

Hiperplazja -

nadmierne dzielenie się komórek.

Hipertrofia -

nadmierne powiększanie się komórek.

Hipoplazja -

niedorozwój organów z powodu zmniejszonej liczby podziałów komórek.

Hipotrofia -

komórki nienaturalnie małe.

Holokarpiczna, plecha -

plecha całkowicie przekształcająca się w organ rozmnażania, np. zarodnię pływkową.

Holonekroza -

całkowite obumarcie rośliny lub jej organu.

Homoiomeryczna, trama -

trama złożona z podobnych strzępek.

Homotallizm -

proces płciowy z udziałem żeńskich i męskich organów płciowych rozwiniętych z jednej haploidalnej plechy.

Hymenium -

zwarte, palisadowe skupienie worków grzybów z gromady Ascomycota lub podstawek przedstawicieli gromady Basidiomycota.

Hymenofor -

część owocnika grzybów z gromady Basidiomycota, na której tworzy się hymenium.

Hypofodium -

strzępki grzybni płożące się na powierzchni rośliny; mogą funkcjonować jako utwory tworzące konidia lub haustoria.

Hypotecjum -

cienka warstwa splecionych strzępek położona bezpośrednio pod hymenium apotecjum.

Infekcyjna (kolonizacyjna), strzępka -

strzępka grzyba pasożytniczego (symbiotycznego) wnikająca do tkanki rośliny żywicielskiej.

Intramatrykalna, grzybnia -

grzybnia rozrastająca się wewnątrz organów żywiciela.

Izodiametryczne, komórki -

o ± jednakowych wymiarach (długości, szerokości i wysokości).

Izogamia -

łączenie się gamet ruchomych, nie zróżnicowanych morfologicznie w procesie gametogamii.

Kalus -

skorkowaciała tkanka utworzona wskutek uszkodzenia.

Kambium -

merystemy boczne inicjujące przyrost wtórny, tj. grubienie łodyg i korzeni.

Kariogamia -

zespolenie się dwóch haploidalnych jąder prowadzące do utworzenia jądra diploidalnego.

Karłowatość -

niezdolność rośliny do osiągnięcia normalnej wielkości.

Kędzierzawość -

marszczenie i zwijanie się części roślin, szczególnie liści.

Kleistotecjum -

mały (mniejszy niż 0,5 mm), kulisty i zamknięty owocnik grzybów z gromady Ascomycota; u grzybów z rzędu Erysiphales kleistotecjum posiada przyczepki.

Klypeus -

tarczowaty utwór stromatyczny z lub bez tkanki gospodarza, umiejscowiony nad owocnikiem lub owocnikami tworzącymi worki lub utworem zawierającym zarodniki konidialne.

Kłębki -

skupienia teliospor tworzone przez niektóre grzyby głowniowe.

Kolumella -

sterylna struktura wewnątrz sporangium lub innego owocnika; często przedłużenie trzonka u przedstawicieli Zygomycota.

Komórczak -

grzybnia strzępkowa z wieloma jądrami; bez przegród poprzecznych.

Konidiofor -

Strzępka albo wyrostek grzybni wytwarzający i utrzymujący zarodnik konidialny.

Konidiomaty -

struktury grzybniowe rodzące konidia.

Konidium -

zarodnik stadium mitomorficznego, powstający egzogenicznie na końcu konidioforu lub endogenicznie, np. w fialidach; występuje u grzybów wyższych i jest powszechny u przedstawicieli gromady Ascomycota i grzybów mitosporowych.

Kora pierwotna (cortex) -

tkanka miękiszowa między walcem osiowym i epidermą.

Koremium -

stadium mitomorficzne grzybów utworzone z palisadowo ułożonych zwykle długich konidioforów (trzonków konidialnych), rozpierzchłych na szczycie.

Korkowatość -

obecność nadmiernej ilości skorkowaciałej tkanki.

Krysty, mitochondrium -

rurkowate, palczaste, płatowate lub rozdęte na końcu wyrostki wewnętrznej błony mitochondrium.

Krzaczastość -

nietypowe rozgałęzianie się rośliny nadające jej wygląd krzaka.

Kutykula -

warstwa kutyny na zewnętrznych ścianach komórek epidermy.

Kutyna -

substancja organiczna słabo przepuszczalna dla wody.

Lateralny -

boczny.

Lęgnia -

gametangium żeńskie grzybów z Oomycota.

Liściozwój -

zwijanie się liści ku górze.

Liza -

rozpuszczanie się komórek i tkanek rośliny.

Lizygeniczny, otwór -

otwór powstający wskutek rozkładu komórek.

Lokulum -

przestrzeń, w której tworzą się worki grzybów formujących pseudotecja.

Lomasom, plazmalemmy -

Wpuklenie plazmalemmy z licznymi kulistymi, jajowatymi lub wydłużonymi pęcherzykami; zawiera elektronowo gęstą substancję.

Maceracja -

rozluźnianie się komórek i tkanek organu rośliny, np. miąższu bulwy ziemniaka.

Makrocykliczna,   rdza -

grzyb rdzawnikowy tworzący pięć typów zarodników.

Mastygonemy -

rzęski wici zarodnika pływkowego.

Mejomorficzne stadium -

stadium utworzone po mejozie.

Mejospora -

zarodnik utworzony po mejozie.

Mejosporangium -

grubościenna, diploidalna zarodnia pływkowa rodząca po mejozie jednokomórkowe, haploidalne zarodniki pływkowe (mejospory).

Metabasidium -

część podstawki, w której zachodzi mejoza; u niektórych przedstawicieli Basidiomycota jest ona nazywana promycelium.

Mikrocykliczna, rdza -

grzyb rdzawnikowy nie tworzący ecjospor i urediniospor.

Mikrokonidia -

małe konidia grzybów z rodzaju Fusarium; u innych grzybów mogą one funkcjonować jak spermacja.

Millsa, tabela -

tabela określająca zagrożenie sprawcą parcha jabłoni na podstawie temperatury i czasu zwilżenia liści.

Mitomorficzne stadium -

stadium utworzone po mitozie.

Mitospora -

zarodnik utworzony po mitozie.

Mokra zgnilizna -

gnicie, w wyniku którego tkanki stają się miękkie i mokre.

Monocentryczna, plecha -

plecha tworząca pojedynczy organ rozmnażania, np. sporangium lub zarodnik przetrwalnikowy.

Monoplanetyczne, zarodniki pływkowe -

zarodniki pływkowe, które mają tylko jedną fazę pływkową, tj. nie przechodzą okresu spoczynku.

Mozaika -

nieregularna mieszanina odcieni zieleni i koloru żółtego.

Mumia -

zgnita i wyschnięta część rośliny.

Mumifikacja -

kurczenie i marszczenie się zgnitych części roślin, np. owoców.

Nekrotrof -

grzyb patogeniczny zabijający komórki rośliny przed ich zasiedleniem.

Nekroza -

obumarcie komórek, tkanek, organów lub całej rośliny.

Nekroza siatkowa -

tkanki lub organy z podłużnymi i poprzecznymi nekrotycznymi paskami lub kreskami.

Objaw (symptom) chorobowy -

widoczny skutek zakłócenia fizjologii, rozwoju lub zachowania się rośliny z powodu choroby.

Objaw pierwotny -

objaw obecny w bezpośrednim sąsiedztwie miejsca infekcji.

Objaw wtórny -

objaw ukazujący się z dala od miejsca infekcji i wynikający z oddziaływania pośredniego sprawcy (np. więdnięcie spowodowane uszkodzeniem korzeni).

Ogniki -

vide ecja.

Oidium -

cienkościenna mitospora grzybów z rzędu Erysiphales; oidia tworzą się w łańcuszkach, w których zarodnik wierzchołkowy powstał pierwszy.

Oogamia -

proces płciowy, w którym następuje przekazanie protoplastu z jądrami z plemni do lęgni ze skutkiem wytworzenia dikariotycznej oospory.

Oospora -

mejospora grzybów z klasy Oomycetes; pełni rolę zarodnika przetrwalnikowego; powstaje w wyniku połączenia się dwóch gametangiów: oogonium i anteridium.

Opadzina pąków -

nienaturalne zrzucanie pąków.

Osmoza -

dyfuzja rozpuszczonej substancji przez błonę selektywnie przepuszczalną w kierunku od wyższego stężenia do stężenia niższego.

Ostiola -

otwór w górnej części otoczni lub na szczycie jej szyjki, przez który uwalniają się zarodniki.

Parafizy (wstawki) -

sterylne strzępki rozdzielające worki grzybów z gromady Ascomycota lub podstawki przedstawicieli gromady Basidiomycota.

Paraplazmodium -

naga, śluzowata, wielojądrowa, haploidalna lub diploidalna protoplazma grzybów z gromady Plasmodiophoromycota.

Parch -

wzniesiona, korkowata plama.

Parenchyma -

tkanka utworzona z komórek miękiszowych.

Parentezomy -

vide dolipory.

Partenogamia -

kopulacja dwóch sąsiednich komórek wielokomórkowego askogonu.

Pasożyt -

organizm żyjący na lub wewnątrz innego żywego organizmu w celu odżywiania się.

Patogen -

czynnik ożywiony lub nieożywiony mogący wywołać chorobę.

Perycykl (okolnica) -

część tkanki walca osiowego znajdująca się między łykiem i endodermą; może być jedno- lub wielowarstwowy.

Perydium -

zewnętrzna okrywa grzybniowa lub ściana owocnika.

Perytecjum -

mały (zwykle mniejszy od 1 mm), kulisty lub butelkowaty owocnik stadium mejomorficznego grzybów z gromady Ascomycota; zaopatrzony w części szczytowej w ujście.

Piknidium -

mały (do 3 mm), kulisty lub wydłużony owocnik stadium mitomorficznego grzybów mitosporowych, w którym powstają mitospory uwalniane przez otwór umiejscowiony na szczycie owocnika.

Plamistość -

części rośliny, szczególnie liście z widocznymi chorymi lub obumarłymi powierzchniami.

Plamistość obwódkowa -

plama z mniej lub bardziej wyraźnie zarysowaną obwódką.

Plamistość siatkowa -

sieć nekrotycznych smug lub pasków.

Planogamia -

łączenie się gamet ruchomych w procesie gametogamii.

Plazmodium -

wielojądrowy, jednokomórkowy lub ameboidalny protoplast organizmów grzybopodobnych z gromady Plasmodiophoromycota.

Plazmogamia -

etap procesu płciowego, w którym zachodzi zlanie się cytoplazm dwóch komórek przed zespoleniem się ich jąder.

Plazmoliza -

marszczenie i oddzielanie się cytoplazmy od ściany komórki wskutek ubytku wody w protoplascie.

Plektenchyma -

tkanka złożona z strzępek.

Plemnia -

gametangium męskie grzybów z Oomycota.

Plerotyczna,   oospora -

oospora wypełniająca >65% objętości oogonium.

Pływkowy, zarodnik -

mitospora zdolna przemieszczać się w wodzie, powstająca w zarodni pływkowej.

Podstawka -

struktura rodząca na jej powierzchni określoną liczbę (zwykle cztery) zarodników podstawkowych; zwykle powstają one po kariogamii i mejozie.

Polimorfizm -

wielopostaciowość zarodników.

Porospory -

zarodniki powstające wskutek rozrastania się wewnętrznej warstwy ściany komórki zarodnikotwórczej trzonków konidialnych; zwykle formują one łańcuszki.

Probasidium -

część podstawki, w której zachodzi kariogamia.

Progametangium -

komórka, z której powstaje gametangium.

Promycelium -

strzępka kiełkowa rozwijająca się z teliospory, w której zachodzi mejoza i która wytwarza zarodniki podstawkowe; odpowiada ono promycelium.

Prosorus -

struktury komórkowe przekształcające się w sorus.

Prozenchyma -

rodzaj plektenchymy, u której strzępki ułożone są równolegle względem siebie.

Przedgrzybnia -

vide promycelium.

Przetrwalnikowy, zarodnik -

zarodnik kiełkujący po okresie spoczynku (zwykle po zimie) lub otorbiona zygota utworzona po połączeniu się gamet.

Przycistka -

vide appressorium.

Przyczepki -

różnorodne wyrostki na powierzchni owocników powstające z niektórych komórek perydium.

Pseudoparafizy -

szerokie, podzielone przegrodami, sterylne strzępki przytwierdzone do części wierzchołkowej i podstawy owocnika workowców, ale rozwijające się z części wierzchniej lokulum.

Pseudoparenchyma -

plekenchyma składająca się z owalnych lub izodiametrycznych komórek; przypomina tkankę roślin wyższych.

Pseudosklerocjum -

zwarta struktura zawierająca fragmenty gleby lub organów roślin poprzeplatanych strzępkami.

Pseudotecjum -

owocnik z jednym lokulum lub kilkoma lokulami, w których worki są zebrane w pęczki lub warstwę hymenialną.

Rak -

owalne lub wydłużone obumierające zagłębienie tkanki pędu albo pnia, często prowadzące do odkrycia drewna i otoczone mniej lub bardziej wzniesionym kalusem.

Rasa -

genetycznie i często geograficznie odrębna grupa reprezentująca dany gatunek lub grupę patogenów infekujących tylko określone odmiany roślin.

Rdzeń -

tkanka miękiszowa występująca w centralnej części łodygi i często korzenia.

Receptor -

strzępki grzybni wyrastające ze spermogonium i przechwytujące spermacja.

Refrakcyjny, otwór -

otwór szczytowy worków załamujący światło.

Rozdzielczość, mikroskopu -

stopień odwzorowania obiektu mikroskopowego.

Rozetowatość -

liście zebrane w okółku przy powierzchni gleby w wyniku zahamowania wzrostu pędu.

Rozłogi (ryzoidy) -

krótkie, cienkie, delikatne i rozgałęziające się strzępki grzybni przystosowane do pobierania pokarmu z podłoża; przypominają korzenie.

Rozwierki -

rodzaj sterylnych strzępek rozdzielających podstawki grzybów z gromady Basidiomycota, podklasy Holobasidiomycetidae.

Ryzomorfa -

sznury grzybniowe utworzone z mocno splecionych strzępek; organ przystosowany do przewodzenia wody i składników pokarmowych; występuje głównie u niektórych grzybów wyższych z gromady Basidiomycota.

Siedlisko -

miejsce występowania grzyba w naturalnych warunkach.

Sklerenchyma (twardzica) -

tkanka składająca się z komórek sklerenchymatycznych, tj. komórek mających grube, często zdrewniałe ścianki wtórne.

Sklerocjum -

zwarte, twarde, zwykle ciemno zabarwione, suche zgrupowanie grzybni; reprezentuje mitomorficzne stadium przetrwalnikowe grzybów.

Smugowatość -

obecność długich, wąskich przebarwień na pędach i liściach.

Somatogamia -

łączenie się dwóch zróżnicowanych płciowo komórek grzyba.

Sorus -

zgrupowanie sporangiów lub zarodników.

Spermacjum -

nieruchliwa, jednojądrowa struktura płci męskiej przekazująca swą zawartość do receptoru struktury żeńskiej podczas plazmogamii; zarodnik stadium "0" u grzybów rdzawnikowych.

Spermatyzacja -

plazmogamia wskutek połączenia się spermacjum z receptorem.

Spermogonium -

owocnik przypominający piknidium; zawiera gamety; reprezentuje stadium "0" grzybów rdzawnikowych w gromadzie Basidiomycota.

Spiralizm -

nietypowe spłaszczenie lub spiralne zwijanie się pędu.

Sporangialny, zarodnik -

zarodnik powstający w sporangium.

Sporangium -

workowata struktura, której cały protoplast przekształca się w zarodniki.

Sporidia -

zarodniki powstające na przedgrzybni grzybów z klasy Ustomycetes.

Sporodochium -

poduszeczkowaty splot grzybni pokryty zwartą warstwą palisadową krótkich trzonków konidialnych.

Sporofor -

jakakolwiek struktura tworząca zarodniki.

Sporokarp -

owocnik zwykle podziemny, składający się ze ściśle przylegających do siebie zygospor, sporangiów lub chlamidospor poprzeplatanych strzępkami grzybni (tę część nazywa się „glebą”) i z płaszcza grzybniowego (tę część nazywa się „perydium”); sporokarpy tworzą np. niektórzy przedstawiciele rzędów Glomerales i Endogonales.

Srebrzystość -

srebrne przebarwienia liści lub powierzchni łodygi, zwykle spowodowane obumarciem epidermy i jej oddzieleniem się od przyległej tkanki.

Sterygmy -

igiełkowate wyrostki na podstawce, na których rozwijają się basidiospory.

Sterylność -

niezdolność tworzenia nasion.

Stroma -

zwarte skupienie strzępek grzybni, na których rozwijają się owocniki grzyba lub z których tworzą się sklerocja.

Strzępkowa, tkanka -

vide plektenchyma.

Sucha zgnilizna -

gnicie, w wyniku którego porażone tkanki stają się suche i twarde.

Supresja -

częściowy lub całkowity brak zdolności tworzenia organów rośliny.

Suspensor -

strzępka podtrzymująca gametangium lub zygosporę.

Syndrom -

wszystkie objawy chorobowe związane z określonym stadium choroby.

Śluzotoki -

wydzieliny płynne z ran.

Tarcza kiełkowa -

struktura przypominająca tarczę, z której wyrastają strzępki kiełkowe arbuskularnych grzybów mikoryzowych z rodzajów Acaulospora, Entrophospora i Scutellospora.

Teliospora -

grubościenny zarodnik grzybów rdzawnikowych i głowniowych; kiełkuje w podstawkę, w której zachodzi mejoza.

Telium -

skupienie teliospor; stadium III. grzybów rdzawnikowych.

Trama -

tkanka grzybniowa wypełniająca kapelusz lub wytwarzająca hymenium u niektórych przedstawicieli Basidiomycota.

Trymityczny,  sporofor -

sporofor z miąższem zawierającym strzępki generatywne, szkieletowe i łącznikowe.

Trzon -

noga podtrzymująca kapelusz grzybów kapeluszowych.

Trzonek, grzybów arbuskularnych -

Tumor -

miejscowe pęcznienie lub rozrastanie się rośliny.

Unitunikowy, worek -

worek złożony z dwóch nie rozdzielających się warstw ściany.

Urediniospory -

jednokomórkowe, dikariotyczne zarodniki, zwane letnimi, grzybów rdzawnikowych; tworzą się w urediniach.

Uredinium -

poduszeczkowate skupienie dikariotycznych urediniospor; stadium II. grzybów rdzawnikowych.

var. (odmiana), grzyba -

jednostka taksonomiczna.

Wektor -

organizm żywy przenoszący inokulum.

Wezykule -

pęcherzykowate utwory wypełnione substancjami zapasowymi wezykularno-arbuskularnych mikoryz.

Wieszadełko -

strzępka podtrzymująca gametangium lub zygosporę.

Więdnięcie -

przewracanie lub schylanie się roślin lub organów z powodu braku turgoru.

Włostek (trychogone), lęgni -

receptor askogonium, tj. żeńskiego gametangium workowców, który łączy się z i przez który przemieszcza się zawartość anteridium, tj. gametangium męskiego.

Worek -

komórka, zarodnia grzybów z gromady Ascomycota, wewnątrz której tworzą się 2, 4 lub 8 zarodniki(ów) workowe(wych) (mejospory).

Wyboistość -

nieznaczne wybrzuszenia i zapadnięcia liści.

Zatyczki tylozowe -

wrosty powstające w wiązkach naczyniowych wskutek oddziaływania patogenów wywołujących choroby uwiądowe.

Zgnilizna -

całkowity lub częściowy rozkład tkanki z powodu oddziaływania enzymów organizmów żywych.

Zgorzel -

nagłe zamieranie (nekroza) całej rośliny lub jej części.

Zgorzel siewek -

zamieranie siewek.

Zielenienie -

zielenienie organów roślin zwykle nie będących zielonymi, np. bulw ziemniaka.

Zoospora -

zarodnik pływkowy; powstaje w zarodni pływkowej np. przedstawicieli organizmów grzybopodobnych z gromady Oomycota.

Zoosporowa, cysta -

vide cysta.

Zygofor -

strzępka pełniąca rolę progametangium, na której powstają odgałęzienia wykorzystywane w procesie kopulacji.

Zygogamia -

kopulacja dwóch gametangiów nie różniących się morfologicznie, ale odrębnych fizjologicznie; występuje u grzybów z gromady Zygomycota.

Zygospora -

zarodnik przetrwalnikowy powstały wskutek połączenia się dwóch gametangiów grzybów z gromady Zygomycota i prawdopodobnie niektórych przedstawicieli gromady Chytridiomycota.

Żółtaczka -

zabarwienie na żółto całych roślin lub ich organów.